فواید مولیبدن

مولیبدن و مزایای آن:

اطمینان از وجود میزان مناسب مولیبدن در سیستم بدن شما برای افزایش گردش خون و جلوگیری از تعدادی از بیماری های مزمن مهم است.

مولیبدن چیست؟

مولیبدن یک ماده معدنی ضروری است که چندین عملکرد مهم را در بدن انجام می دهد. این کاتالیزور برای بیش از پنجاه آنزیم مختلف در انسان لازم است و در عملکردهای مختلف آنها و همچنین کمک به فرآیندهای متابولیک ضروری است.

به عنوان مثال، مولیبدن یک بلوک ساختمانی از آنزیم نیتروژناز است که برای تثبیت نیتروژن بسیار مهم است، فرآیندی که طی آن موجودات زنده نیتروژن را از جو دریافت می کنند.

این فرآیند نیتروژن و مولیبدن برای حیات روی زمین بسیار مهم است. زمین شناسان زیستی معتقدند که دوره های تاریخ با سطوح پایین مولیبدن ممکن است با دوره های تکامل آهسته و تنوع زیستی کم مطابقت داشته باشد.

کمبود این ماده معدنی ضروری فوق العاده نادر است. افراد به اندازه کافی مولیبدن را در رژیم غذایی طبیعی خود دریافت می کنند. دانه های سویا و ماش دارای مقادیر بالایی از آن هستند و بادام زمینی و دانه های کدو تنبل در رتبه دوم قرار دارند.

آب آشامیدنی معمولاً حاوی مقادیر کمی مولیبدن است. مقدار مجاز توصیه شده مولیبدن برای بزرگسالان 34 میکروگرم است و مردان بالغ به طور متوسط 109 میکروگرم مولیبدن مصرف می کنند.

فواید مولیبدن:

این ماده معدنی کمتر شناخته شده نقش اساسی در چندین فرآیند بدن دارد. همچنین در مکمل ها برای درمان انواع بیماری ها مصرف می شود.

از دندان در برابر پوسیدگی محافظت می کند:

مطالعات نشان داده است که نه تنها سطوح سالم مولیبدن منجر به کاهش ایجاد حفره در دندات می شوند، بلکه ممکن است با تقویت رشد مینای دندان به ترمیم حفره های موجود نیز کمک کنند.

سم زدایی:

دو آنزیم که مولیبدن به عملکرد آنها کمک می کند آلدهید اکسیداز و آلدهید دهیدروژناز هستند. آلدهید اکسیداز به متابولیسم چندین ماده دارویی کمک می کند، در حالی که آلدهید دهیدروژناز محصول جانبی الکل، استالدهید سمی را به اسید استیک بی ضرر تبدیل می کند.

پتانسیل ضد سرطان:

کمبود این ماده معدنی با سرطان مری در جمعیت هایی که در زمین های کم مولیبدن زندگی می کنند مرتبط بوده و بنابراین مقدار کمتری از آن را از محصولات کشاورزی دریافت می کنند.

طبق مطالعه Nakadaira H ، بخش بهداشت و پزشکی پیشگیرانه، سطوح پایین این ماده معدنی نیز به عنوان یک عامل خطر برای انواع دیگر سرطان شناخته شده است.
یک گمانه زنی این است که مولیبدن، رشد عامل سرطان زا را در غذاهای سبز و نیتروزامین، سرکوب می کند. همچنین ممکن است از تشکیل و رشد سلولهای سرطانی در بدن جلوگیری کند، اما شواهد بالینی کمی برای اثبات این امر وجود دارد.

Tetrathiomolybdate نوعی مولیبدن، در حال حاضر تحت آزمایشات بالینی به عنوان درمانی برای سرطان وجود دارد. ممکن است نه تنها داروهای سرطان سینه را پشتیبانی کند، بلکه علائم شیمی درمانی را نیز کاهش دهد.

گردش خون بهتر:

این ماده معدنی از آنزیم نیترات ردوکتاز پشتیبانی می کند که به تجزیه نیترات و تولید نیتریک اکسید کمک می کند. طبق مطالعه Kampoli AM ، اکسید نیتریک به گشاد شدن گلبول های قرمز خون و همچنین محافظت از عروق خونی در برابر آسیب و تشویق رشد سلول های جدید کمک می کند.

اتساع به پمپاژ اکسیژن بیشتر به گلبول های قرمز کمک می کند و گردش خون را در سراسر بدن بهبود می بخشد. مولیبدن همچنین با تعامل با ریبوفلاوین، آهن و هموگلوبین بیشتری را وارد جریان خون می کند و از کم خونی جلوگیری می کند.

متعادل کننده اسید اوریک است:

مولیبدن همچنین از آنزیم گزانتین اکسیداز که به تولید اسید اوریک در بدن کمک می کند، پشتیبانی می کند. طبق مطالعه Pu Fang ، اسید اوریک به افزایش سطح آنتی اکسیدان در جریان خون کمک می کند، در حالی که سطح پایین اسید اوریک می تواند منجر به بیماری های عصبی مانند پارکینسون، هانتینگتون، آلزایمر و مولتیپل اسکلروزیس شود.

طول عمر:

تحقیقات نشان می دهند که جمعیت هایی که در مناطق غنی از مولیبدن زندگی می کنند، عموماً طول عمر بیشتری دارند. اگرچه برخی از غذاها به طور طبیعی بیشتر حاوی این ماده معدنی هستند، اما بسته به کیفیت مواد معدنی خاک، میزان آن می تواند بسیار متفاوت باشد.

با این حال، این طول عمر به طور مستقیم با این ماده معدنی مرتبط نیست و ممکن است به طور کلی نتیجه خاکهای غنی از مواد معدنی باشد.

به گفته دکتر K V Rajagopaian ، در مطالعه ای که در Annual Review of Nutrition منتشر شده است، مولیبدن یک ماده معدنی ضروری است که نقش مهمی در بسیاری از اثرات ضد پیری در بدن ایفا می کند.

احتیاط:

دوزهای بالای مولیبدن سمی هستند و می توانند صدمات شدیدی به بدن وارد کنند. دوزهای بسیار بالا منجر به تشنج و روان پریشی می شوند.

حتی سطوح بالای آن می توانند باعث نقرس و تورم و همچنین کمبود مس شوند. سطوح بالا مولیبدن همچنین داروهای خاصی مانند استامینوفن را مسدود می کنند. به طور متوسط برای100 میکروگرم در روز، برخی از عوارض جانبی مانند ناراحتی معده و اسهال گزارش شده است.