خواص ماده معدنی مس برای بدن

اهمیت مواد معدنی :

بدن ما به بسیاری از ویتامین ها و مواد غذایی سرشار از مس  مهم نیاز دارد. یکی از مواد معدنی کمیاب ضروری که کمتر شناخته شده است و در تمام بافتهای بدن ما وجود دارد ، عنصر مس است. مس توسط بدن تولید نمی شود بنابراین باید از رژیم غذایی شما تامین شود. سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند که یک فرد بالغ به طور متوسط ​​باید تقریباً 2 میلی گرم مس در روز مصرف کند ، که معادل 2000 میکروگرم مس است .

در مورد انجمن غذا و تغذیه ، مقدار توصیه شده روزانه (RDA) برای مس 900 میلی گرم در روز برای بزرگسالان است. اگر باردار هستید ، RDA 1000 میکروگرم در روز و مصرف بیشتر 1300 میکروگرم در روز برای مادران شیرده است.

مواد غذایی سرشار از مس فواید زیادی برای سلامتی دارد. مس در متابولیسم آهن ، عملکرد اعصاب و غدد ، ایمنی و تجدید سلول مورد نیاز است. دریافت مقدار صحیح مس در بدن می تواند به سلامت کلی شما کمک کند ، به همین دلیل مهم است که غذاهای همراه با مس را به رژیم روزانه خود اضافه کنید.

. پنج مزیت اصلی فیزیولوژیکی مس عبارتند از:

سلامت مغز را تقویت می کند:

آیا می دانید غذاهای دارای مس غذایی برای مغز محسوب می شوند؟ مس در سراسر مغز وجود دارد ، به ویژه در گانگلیون های پایه ، هیپوکامپ ، مخچه ، غشاهای سیناپسی متعدد و در بدن سلول سلول های عصبی گرانول هرمی قشر و مخچه. مس همچنین از فاکتورهای سازنده آنزیم ها برای عملکرد مناسب بدن است.

اگر یک مغز سالم می خواهید ، مطمئن شوید که به طور منظم مس مصرف می کنید. همچنین مطالعات اخیر نشان داده است که مس حتی در حالت استراحت نیز در سلامت مغز نقش دارد. مغز 20٪ اکسیژن مصرف شده از طریق تنفس را مصرف می کند.

این متابولیسم اکسیداتیو به بالاترین سطح مس ، آهن و روی بدن نیاز دارد. طبق گفته Chrish Chang ، دانشمند ارشد از بخش علوم شیمیایی آزمایشگاه برکلی ،  به طور کلی ، مس به عنوان یک فاکتور متابولیکی استاتیک در نظر گرفته شده است که باید در آنزیم ها دفن شود تا از تولید گونه های اکسیژنِ واکنش پذیر و آسیب رادیکال های آزاد محافظت کند. ما نشان داده ایم که حوضچه های مس پویا و آزاد به هم پیوسته می توانند فعالیت عصبی را تعدیل کرده و برای توسعه طبیعی سیناپس ها و مدارها ضروری باشند.

باعث حفظ انرژی می شود:

تحقیقات همچنین نشان داده است که عنصر مس نقش مهمی در تولید آدنوزین تری فسفات (ATP) ، واحد انرژی سلول دارد. مطالعات حیوانی و آزمایشگاهی انجام شده است که نشان می دهد مس ناکافی می تواند تولید ATP در میتوکندری را محدود کند. این منجر به احساس خستگی می شود.

همچنین اخیراً کشف شده است که چگونه مس به میتوکندری منتقل می شود و به محققان درک بیشتری از نقش مس در تولید انرژی می دهد. مس برای ساختن سیتوکروم c اکسیداز ، معروف به COX ، یک مجموعه پروتئینی بزرگ در میتوکندری که آخرین مرحله از زنجیره انتقال الکترون را تشکیل می دهد ، مورد نیاز است که انرژی را برای تولید ATP جمع می کند.

از مصونیت پشتیبانی می کند:

مواد معدنی روی و مواد غذایی سرشار از مس  هر دو برای عملکرد بهینه سیستم ایمنی بدن ضروری هستند. عدم کفایت در هر دو ماده معدنی کمیاب ، آسیب پذیری بدن شما را در برابر عفونت باکتریایی افزایش می دهد. مطالعات اولیه نشان داده است که چگونه کمبود مس می تواند منجر به کاهش نوتروفیل ها و ماکروفاژها شود. این سلولهای ایمنی برای ایجاد یک پاسخ موثر در برابر باکتریها و سایر عفونتهای بدن هماهنگ می شوند.

بدن شما دارای یک سیستم ایمنی ذاتی هوشمند است که متشکل از سلول ها و پروتئین هایی است که برای دفاع در برابر موجودات خارجی ساخته شده است.

اولین خط دفاعی سلولهای اپیتلیال است. هنگامی که این سلول ها شکسته شوند ، نوتروفیل ها و ماکروفاژها در برابر عفونت کمک می کنند. کمبود مس خفیف نشان داده است که با کاهش نوتروفیل های در گردش بدن همراه است. کمبود مس همچنین می تواند منجر به اختلال در عملکرد نوتروفیل شود.

از متابولیسم پشتیبانی می کند:

مواد غذایی سرشار از مس  نه تنها به مغز و ایمنی بدن کمک می کند ، بلکه یک تنظیم کننده درون زای لیپولیز است. لیپولیز تجزیه چربی است که شامل هیدرولیز تری گلیسیریدها به گلیسرول و اسیدهای چرب آزاد است ، که فرایند اساسی در حفظ وزن بدن و ذخیره انرژی است. این مورد توسط دانشمندان آزمایشگاه ملی لارنس برکلی و دانشگاه کالیفرنیا به رهبری کریستوفر جی چانگ ، دکتری بررسی شده است.

در مقاله منتشر شده در Nature Chemical Biology. طبق تحقیقاتی که روی موش ها انجام شد ، آنها دریافتند که مس به آنزیم PDE3 متصل می شود ، که به نوبه خود به AMP حلقوی (cAMP) ، یک پیام رسان درون سلولی متصل می شود. CAMP تجزیه چربی را تسهیل می کند. در صورت عدم وجود مس ، PDE3 به اردوگاه متصل نمی شود ، این بدان معنی است که لیپولیز امکان پذیر نیست. اگر چربی در سلول شکسته نشود ، رسوبات چربی بزرگ می شوند. این بدان معناست که شما باید اطمینان حاصل کنید که بدن شما مصرف روزانه مس را توصیه می کند.

از قلب محافظت می کند:

بسیاری از خواص مس وجود دارد که بر بدن تأثیر می گذارد ، از جمله قلب. صدها پروتئین وابسته به مس در بدن وجود دارد حتی با کمبود رژیم غذایی. کمبود مس می تواند باعث کاهش متابولیسم و ​​تأمین انرژی در قلب شود.

همچنین می تواند خطر ابتلا به بیماری ایسکمیک قلب را افزایش دهد. یک مطالعه در مجله پزشکی تجربی نشان داد که چگونه غذاهای غنی از مس می توانند برای قلب بیمار مفید باشند. این مطالعه نشان می دهد که مصرف بیشتر مس در رژیم غذایی ممکن است به افراد مبتلا به بیماری عضله قلب کمک کند.

سلامت پوست را تقویت می کند:

یک بزرگسال سالم ترکیبی شامل 110 میلی گرم مس دارد که 15٪ آن در پوست است. مس به تحریک تکثیر فیبروبلاستهای پوستی کمک می کند ، کلاژن را تنظیم می کند و به عنوان یک فاکتور از آنزیم آنتی اکسیدان سوپراکسید دیسموتاز پوست عمل می کند. همچنین اثرات اکسیداتیو سلولی مانند آسیب غشایی و پراکسیداسیون لیپید را مهار می کند. خواص مس آن را به ماده معدنی مهمی برای سلامت پوست تبدیل کرده است.