تریگرپوینت یا نقاط ماشه ای (نقاط دردناک عضلانی):

تریگرپوینت یا نقاط ماشه ای (نقاط دردناک عضلانی):

نقاط ماشه ای یا تریگرپوینت ها چیستند؟ نقاط ماشه ای، گره هایی در ماهیچه ها می باشند که توسط یک بافت سفت احاطه شده اند. وارد شدن فشار به این نقاط حساس می تواند بیمار را دچار درد کرده و فرد معمولا احساس ضعف و محدودیت در دامنه ی حرکتی کششی ماهیچه را خواهد داشت. یکی از فرضیه های مربوط به تریگرپوینت و نقاط دردناک عضلانی می گوید که این نقاط در صفحه ی پایانی اعصاب حرکتی و جایی که ممکن است این اعصاب مقدار زیادی استیل کولین ترشح کنند، ایجاد می شوند.
این امر می تواند موجب انقباض طولانی مدت بافت ماهیچه ای به دلیل وجود کلسیم بیش از حد در درون سلول ها شود. این بافت های ماهیچه ای می توانند در اطراف رگ های خونی نیز دچار انقباض شده و باعث هیپوکسی (کمبود اکسیژن در بافت) موضعی شوند. بدین ترتیب ماهیچه های منقبض شده دچار کمبود اکسیژن خواهند شد.

نقاط دردناک عضلانی، یک منبع شایع درد می باشند که از تریگرپوینت ها ناشی شده و معمولا توسط فیزیو تراپیست ها دیده می شوند. با وجود مدارک و شواهد مبنی بر وجود تریگر پوینت ها و ماهیت آن ها، این نقاط معمولا توسط پزشکان مورد توجه قرار نمی گیرند. این امر می تواند باعث ایجاد درد مزمن شود. درد عضلانی می تواند علت درد فک، شانه، گردن، باسن، کمر و یا دست و پا باشد.

درد عضلانی ناشی از تریگر پوینت ها، معمولا در اثر وارد شدن فشار بیش از حد به ماهیچه ها در اثر حوادث ناگوار، حالت نامناسب بدن و یا انجام فعالیت های تکراری که باعث اعمال فشار بیش از حد به ماهیچه می شوند، ایجاد می شود. باور بر این است که اگر بهبودی طبیعی حاصل نشود، حساس سازی گیرنده های درد طولانی شده و باعث افزایش حساسیت و همچنین درد ارجاعی می گردد. این حساس سازی همچنین ممکن است در سطح نخاع انجام شده و باعث حساسیت بیش از حد به محرک های با شدت کم تر شود.

علائم و نشانه های درد عضلانی :

یکی از علائم عمومی درد عضلانی، محدودیت در دامنه ی حرکتی کششی ماهیچه می باشد. با کشیده شدن ماهیچه، درد آن افزایش پیدا می کند. این درد معمولا در اوایل صبح بدترین حالت خود را دارد. بیماران همچنین از وجود ضعف نیز گله می کنند. ماهیچه ها به حرکت کردن در خارج از محدوده ی ایجاد درد عادت کرده و تنها در این آستانه حرکت می کنند. بیماران مبتلا به درد مزمن عضلانی، معمولا از افسردگی و اختلالات خواب نیز رنج می برند.

علل تشدید دردعضلانی:

کشیدن انفعالی عضله انقباض عضله در حالی که عضله کوتاه شده است ،وارد شدن فشار بر روی یک نقطه ی ماشه ای یا تریگرپوینت، حفظ ماهیچه در حالت کوتاه شده برای مدت زمان طولانی، انقباضات طولانی مدت یا تکراری عضله، فشار،
آب و هوای سرد.

برخی از عوارض همراه با سندرم نقاط دردناک عضلانی عبارت اند از :

مشکلات مربوط به خواب: علائم و نشانه های سندرم نقاط دردناک عضلانی، ممکن است خوابیدن در شب را دشوار و بعضا ناممکن کند. ممکن است فرد نتواند یک موقعیت راحت و بدون درد برای خوابیدن پیدا کند. همچنین اگر در طول خواب حرکت کند، ممکن است به یکی از نقاط ماشه ای فشار آمده و از خواب بیدار شود.

فیبرو میالژی برخی از تحقیقات نشان داده اند که سندرم نقاط دردناک عضلانی، می تواند در برخی از افراد به فیبرو میالژی تبدیل شود. فیبرو میالژی یک عارضه ی مزمن است که شامل درد گسترده و همه گیر بدن می باشد. باور بر این است که مغز افراد مبتلا به فیبرو میالژی با گذشت زمان به سیگنال های درد حساسیت بیشتری پیدا می کند. برخی از پزشکان عقیده دارند که سندرم نقاط دردناک عضلانی می تواند در شروع این عارضه دخیل باشد.

در تشخیص سندرم نقاط دردناک عضلانی، چهار نوع مختلف تریگرپوینت از یکدیگر تمیز داده میشوند :

یک نقاط ماشه ای فعال: نقطه ی بسیار حساسی است که معمولا در ماهیچه های اسکلتی قرار داشته و درد ناشی از آن موضعی می باشد. یک تریگر پوینت پنهان: نقطه ی غیر فعالی است که پتانسیل لازم برای عمل کردن مانند تریگر پوینت را دارد. یک تریگر پوینت ثانویه: یک ناحیه ی حساس در یک ماهیچه است که می تواند در اثر یک تریگر پوینت و استفاده ی بیش از حد از یک عضله ی دیگر، فعال شود. یک نقطه ی میوفاشیال پیرو: یک منطقه ی بسیار حساس در یک عضله است که در اثر قرار گرفتن در ناحیه ی درد یک تریگر پوینت دیگر، غیر فعال می شود.

راه و روش های درمان و فیزیو تراپی روش های فیزیو تراپی:

درمان دستی توسط یک فیزیو تراپیست از جمله ماساژ بافت نرم، تحرک بخشی به مفاصل، سوزن زدن بدون انجام تزریق و الکترو تراپی، می توانند به طور قابل توجهی فرایند بهبودی را تسریع کرده و علائم را کاهش دهند. یک برنامه ی تقویتی و افزایش انعطاف پذیری درجه بندی شده نیز، که توسط فیزیو تراپیست برای فرد تشریح می شود، برای باز گرداندن انعطاف پذیری و بازسازی عضلات آسیب دیده ضروری است. این کار برای بیماران مبتلا به درد عضلانی به منظور کاهش احتمال ایجاد دوباره ی عارضه ضروری است.

الکترو تراپی و استفاده از فراصوت

فراصوت درمانی، یک روش درمانی است که توسط فیزیو تراپیست ها به منظور درمان درد اجرا می شود. این روش از امواج صوتی تولید شده در سر مبدل خود (که مانند یک میکرو فون به نظر می رسد) برای نفوذ به عمق بافت های نرم استفاده می کند. برای درمان تریگر پوینت، فیزیو تراپیست ها معمولا از فراصوت گرمایی استفاده می کنند. درمان به وسیله ی فراصوت گرمایی، از انتشار طولانی مدت تر امواج صوتی استفاده می کند. امواج صوتی باعث ایجاد لرزش های میکروسکوپی در مولکول های عمیق بافت شده و باعث ایجاد گرما در اثر اصطکاک می شوند. این گرما، می تواند در سطح مولکول های بافت، فرایند ترمیم بافت نرم و متابولیسم را تحریک کند.

ماساژ درمانی و درمان دستی تکنیک های ماساژ درمانی و درمان دستی، تریگرپوینت تراپی و یا رها سازی میو فاشیال نام دارند. رها سازی میو فاشیال نوعی از درمان های فیزیو تراپی است که برای سندرم نقاط دردناک عضلانی استفاده می شود. این روش بر روی کاهش درد به وسیله ی از بین بردن فشار و سفتی تریگرپوینت ها تمرکز دارد. همیشه آسان نیست که بتوان نقش تریگرپوینت را در ایجاد درد درک کرد و منسوب کردن درد به یک تریگرپوینت بخصوص، کار بسیار دشواری است.

به همین دلیل، از تکنیک رها سازی میو فاشیال به جای استفاده بر روی یک نقطه ی خاص، بر روی کل یک بافت و ماهیچه استفاده می شود. فیزیو تراپیست شما به آرامی نقطه ی میو فاشیال را ماساژ داده و به دنبال نقاط سفت شده می گردد. نقطه ی میو فاشیال طبیعی باید حالت نرم و انعطاف پذیر باشد.

فیزیو تراپیست شما برنامه ی درمانی را با ماساژ و کشیدن ناحیه های سفت شده با اعمال فشار ملایم به وسیله ی دست شروع می کند. فیزیو تراپیست شما سپس سعی می کند که بافت سفت شده و غلاف اطراف آن را شل کند. این فرایند چندین مرتبه بر روی یک تریگرپوینت و تریگرپوینت های دیگر تکرار می شود تا جایی که فیزیوتراپیست احساس کند که سفتی و گرفتگی به طور کامل از بین رفته اند.

سوزن زدن بدون انجام تزریق این روش یک روش درمانی الحاقی ارزشمند، موثر و پر بازده برای غیر فعال کردن تریگر پوینت های میو فاشیال می باشد. این یک روش تهاجمی است که در طی آن از یک سوزن استریل محکم استفاده می شود. این روش شامل فرو کردن مکرر سوزن در تریگرپوینت میو فاشیال می باشد.

هدف از این کار، غیر فعال کردن تریگر پوینت با استفاده از پاسخ های پرش موضعی عضلانی می باشد. این پاسخ پرشی عضله، باعث رها سازی بافت کوتاه شده ی عضلانی می شود. نتیجه ی کار، شل شدن عضله و از بین رفتن درد می باشد. ایجاد این پاسخ پرش عضله، کلید غیر فعال کردن موفقیت آمیز تریگرپوینت می باشد.

هیچ گونه دارویی نیز به فرد تزریق نمی شود. غیر فعال کردن تریگر پوینت می تواند بلافاصله علائم و نشانه ها را از بین ببرد. مزیت سوزن زدن بدون تزریق دارو در مقابل روش های درمانی دیگر این است که با استفاده از این روش می توان قسمت های مختلف و عمیق تر عضله را که به وسیله ی دست نمی توان به آن ها دست پیدا کرد، تحت درمان قرار داد.